ترس

واقعیت آن است که انتقاد٬ آدمی را آزرده می سازد چرا که انتقاد تصویری را که از خود فراهم آورده ایم٬ ویران می سازد.

حضرت امام می فرمایند:" اگر انسان خودش را ساخته بود هیچ بدش نمی آمد که یک رعیتی هم به او انتقاد کند٬اصلا بدش نمی آمد٬از انتقاد بدش نمی آمد" صحیفه نور٬ج۱۳/ص۱۹۸

این روزها خبری از انتقاد نیست. همه دارند از حماسه های مردمی می گویند. منتقدان ساکتند تا  مخالف٬ معاند و شاید محارب و... نشوند!

 اما صادق نیز می فرمایند: "محبوبترین برادرانم نزد من کسی است که عیب هایم را به من هدیه کند" غررالحکم٬کلام ۲۷۴

من می ترسم از این در "خلسه یِ حماسه ها ماندنِ مسئولین و کشورم و نظامم"!

---

 بعدا نوشت:

کمتر از ۲۴ ساعت از انتشار این پُست٬ در استقبال از  توصیه بنده حقیر ٬ روزنامه "اعتماد" و مجله "ایران دخت" توقیف شد!!!